؛در٢٥ کيلومتري جنوب شرقي بجنورد از جاده اي که مي شودبه اسفيدان معروف به ماسوله خراسان شمالي رفت از طريق يک جاده فرعي آسفالته مي توان به روستاي «نوده»رفت که به خاطر وجود ٢ روستاي هم نام در منطقه اين روستا به نوده چناران معروف است. وقتي در کنار بناي امام زاده محمد(ع) که در ابتداي روستا و در کنارجاده قراردارد مي ايستيد نماي روستاي چناران را مي بينيد. وقتي انتهاي خانه هاي روستايي را به سمت شمال ادامه مي دهيد دره سرسبزي را مشاهده مي کنيد که نماي روستا و باغ ها چون طاووسي خوش نقش و نگارکه در سينه کش آفتاب تن به گرماي آخرين روزهاي شهريور داده است به نظر مي رسد.

با احتياط کامل جاده اي در حدود ٥٠٠ متر را که با شيب تند و پر دست اندازي بايد مرا به روستا برساند طي مي کنم. تمام روستا را مي گردم. با اين که ساعت ٤ بعدازظهر است ولي کمترکسي در آبادي ديده مي شود. در مقابل مسجد بزرگ و نوساز آبادي از مردي مي خواهم که درباره جاذبه ها و مشکلات زندگي در روستا بگويد. از پاسخ دادن خودداري مي کند و مرا به خانه يکي از اعضاي شورا حواله مي دهد. وقتي از او مي خواهم که ابتدا او پاسخ دهد تا به سراغ عضو شورا بروم از پاسخ دادن طفره مي رود.

در مغازه اي باز است. مغازه اي که اگرچه ٤مترمربع بيشتر وسعت ندارد ولي معجوني از مشاغل است! حضور ترازو در کناردستگاه پمپ باد و آپارات، تلويزيون در دست تعمير ترکيب ناهمگوني را به وجودآورده است.جواني که به نظر مي رسد بيش از ٢٠ سال سن نداشته باشد بر روي تخت چوبي داخل مغازه درازکشيده است. به محض ديدن سايه ام که بر ديوار مغازه مي افتد از جا بر مي خيزد وقتي دليل حضورم را مي گويم مي گويد: من حرفي براي گفتن ندارم. اجازه مي خواهم وارد مغازه شوم از مغازه خارج مي شود و با صدا کردن فردي مي خواهد که پاسخ سوالاتم را از او بگيرم از مغازه خارج مي شوم و کسي را جز او نمي بينم .او مرا به خانه عضو شورا راهنمايي مي کند. دختر يکي از اعضاي شورا نيز با بيان اين که پدرم خسته از سرکار آمده و تازه خوابيده است عذر مرا مي خواهد.عجيب بودکه علاوه براين دو سه مورد ٢ نفر ديگر نيز از پاسخ دادن خودداري کردند.يک بار ديگر تمام روستا را براي يافتن هم صحبتي گشت مي زنم. سرانجام با مردي که ٧٥سال سن دارد به گفت وگو مي نشينم که مي گويد: خشکسالي در ٢ سال اخير زندگي مردم را دچار بحران کرده است و سرماي سخت زمستان امسال هم سردرختي ها را که اميدي براي مردم بود از بين برد.«نورعلي بهادري» مي افزايد: از يک هکتار گندم هرسال ٢ تن گندم برداشت مي شدکه امسال ٥٠٠ کيلو هم برداشت نشده است.بخشي از آب روستاي نوده از روستاي اسفيدان تامين مي شود که آن هم مشکلات خاص خود را دارد.وي از سهميه يک و نيم قرص نان در روز براي هر روستايي گلايه دارد.

جواني که بسيار شمرده و متين صحبت مي کند با عبارت ازکدام درد روستا، بگويم مي گويد: لوله کشي آب روستا عمري ٣٠ ساله داردکه بارها مشکل ساز بوده و نياز به بازسازي دارد و الان هم که يک هفته اي است از آب آشاميدني خبري نيست و جز هوا از لوله ها چيزي خارج نمي شود.

«امين بطالبلويي» مي افزايد: الان درخانه هرکسي را بزنيد يک ليتر آب آشاميدني لازم داشته باشيد گيرتان نمي آيد.وي ضمن گلايه ازکمبود وسيله نقليه اظهار مي دارد: حدود ٢٠ سواري در روز، بين بجنورد و نوده درحال تردد هستند و بين ٧٠٠ تا ٨٠٠ تومان از هر نفرکرايه مي گيرند و تنها ميني بوس روستا که ٦ صبح مي رود و تا ساعت ٢ برمي گردد جواب گوي نياز مردم نيست.«بطالبلويي» وجود خانه بهداشت را که پزشک به طور منظم حضور ندارد مشکل ديگري مي داند و مي گويد: اگر به حضور منظم پزشک در خانه هاي بهداشت نظارت شود خود را بيشتر ملزم به حضور مرتب در آن مي دانند و از سويي مشکلي هم از مردم کاسته مي شود.

وي علت اصلي مهاجرت روستاييان به حاشيه شهر را، اختلاف درآمد شهر و روستا مي داند و بيان مي دارد: در روستا آب، برق و گاز باشد ولي اشتغال نباشد امکان زندگي کردن نيست. به گفته وي، ايجاد کارگاه هاي توليدي کوچک، آموزش صنايع دستي و هنرهاي درآمدزا مي تواند منبع خوبي براي جوانان روستا باشد.وي که ديپلم برق دارد ابراز مي دارد: مشکلات روستا يکي دو تا نيست و قبول هم داريم مشکلات به اصطلاح به سرعت برق برطرف نمي شود ولي خيلي از کارها اگرچه اجرايش زمان مي برد ولي مي تواند در آبادي روستا و آسايش مردم موثر باشدکه يکي از آن ها اجراي طرح هادي است.وي با اشاره به خودروي نيساني که در حال تخليه بار در ابتداي يک کوچه است مي گويد: تا بار اين نيسان خالي نشود راننده تراکتوري که از روبه رو مي آيد مجبور است توقف کند چون آن قدر عرض معابرکم است که عبور تراکتور از کنار نيسان امکان ندارد.

يکي از جوانان روستا که به جمع ما اضافه مي شود مي گويد: در حل برخي از مشکلات فکر کنم همه درمانده ايم به طور مثال براي تحصيل درکلاس اول دبيرستان، دانش آموزان مجبورند به روستاي چناران بروندکه امسال از٣٠ دانش آموزکلاس اول در امتحانات خرداد فقط ٢ نفرقبول شدند و تابستان هم که براي بچه هاي روستا، فصل نان درآوردن وکار است صددرصد آن ها مردود خواهند شد.«مهدي دربان ملک» مي افزايد: آموزش و پرورش نمي تواند در اين روستا، دبيرستان تاسيس کند و دانش آموزان مجبورند درس بخوانند و گاه حداقل بايد ٣ ساعت در هواي سرد و گرم به چناران بروند که رمقي براي درس خواندن در کلاس نمي ماند و پس از برگشتن از دبيرستان چنان خسته اند که درس خواندن براي دانش آموز مشکل است.وي از بي نتيجه بودن تلاش اعضاي شورا براي پي گيري حل مشکلات روستا گلايه دارد و مي گويد: آخرين بار زمستان امسال فرماندار بجنورد به اين جا آمد نامه هاي زيادي نوشته شد ولي هنوز هيچ مشکلي برطرف نشده است.وي ازکمبود آب مي نالد و مي گويد: نياز به حفر چاه عميق ١٥٠متري داشتيم در٤٠متري به لايه سنگي برخورد کرد و کار رها شد. الان با کمبود آب علاوه بر مشکلاتي که خانواده ها دارند نانوايي نيز گاهي تعطيل مي شود.وي با اشاره به خرابي طولاني مدت حمام روستا که بهداشت و سلامت مردم را به خطرمي اندازد ابراز مي دارد: ساختمان حمام در زلزله سال ٧٦ ترک هاي زيادي برداشته است که اگر زلزله ٣ ريشتري بيايد با خاک يکسان خواهد شد.جوان ديگري که رنج زندگي چهره اش را بيشتر از سنش نشان مي دهد مي گويد: فقر بيداد مي کند به کميته امداد يا بهزيستي براي کمک گرفتن مي روم مي گويند تو توان کارکردن داري به دنبال کار برو. آيا کاري هست که به دنبال آن بروم؟«خداداد رستمي» مي افزايد: اگر در روستا کار پيدا شود و مرتب سرکار بروم با روزانه ٥ يا ٦ هزار تومان مي توان خرج زندگي را تامين کرد؟وي از تنها سرگرمي مردم روستاکه استفاده از برنامه هاي تلويزيون است گلايه منداست و اظهار مي دارد: بيشتر مردم آنتن هاي٢٥ يا ٣٠ هزار توماني خريده اندکه لااقل بتوانند از شبکه هاي تلويزيوني استفاده کنندکه متاسفانه فقط برنامه هاي کانال يک و٢ قابل دريافت است که گاهي با دريافت برنامه هاي کانال ٣، صدا و تصوير آن ٢ شبکه نيز قطع مي شود.

وي از فقر مردم نگران است و ابراز مي دارد: اگر يک سال ديگر با خشکسالي مواجه شويم با تخليه روستا، شاهد مهاجرت مردم به حاشيه بجنورد خواهيم بودکه هم روستا ويران خواهد شد و هم مهمان هاي ناخوانده در حاشيه شهر براي مردم شهرنشين مشکل به وجود خواهند آورد.يکي از اهالي مي گويد: درد مردم روستا، يکي دوتا نيست. وقتي دفترچه بيمه اي در اختيار يک روستايي قرار مي گيرد اگرمريض شد بايد ١٠٠٠تومان کرايه رفتن تا چناران را بپردازد يا به يک راننده تاکسي تلفني ٥ هزارتومان بدهدکه او را براي زدن مهر در چناران به آن جا برساند.آيا دفترچه اي که داده شده معتبر نيست يا به مردم روستا اعتماد ندارند؟

«احمد چراغي» مي افزايد: اي کاش لااقل به کساني که در خانه بهداشت به عنوان بهورز کار مي کنند اجازه تزريق آمپول را بدهندکه براي تزريق يک آمپول با مشکلات رفت و آمد به شهر روبه رو نشويم. وي اضافه مي کند: لااقل از طرف هلال احمر يا نهضت سوادآموزي به کساني آموزش تزريقات داده شودکه لااقل اين مشکل جزئي و در عين حال حياتي حل شود.

«رضا اسکندريان» جوان ديگري است که مشکل تهيه بنزين را چنين بيان مي کند: براي بنزين زدن بايد مسير٥٠ کيلومتري را طي کنم که در اين مسيرکلي بنزين هدر مي رود و مجبورم کارت سوختم را بدهم به يکي از رانندگان که بنزين را با گالن برايم بياورد و ٢تا ٣ برابر قيمت يک ليتر بنزين را بايد به او بدهم.از نوده خارج مي شوم. نوده و باغ هايش در زير نور آفتاب همان طاووس باشکوه است ولي افسوس که مشکلات پاي طاووسند و زيبايي طاووس را زير سوال مي برند.